Ξεκινώντας να γράφω για τις 45
Μοίρες, αναρωτήθηκα γιατί δεν ήταν το πρώτο άρθρο που ανέβηκε στο blog.
Καταλήγω ότι είναι πιο δύσκολο να γράψεις για το αγαπημένο σου μπαρ, το χώρο
που επιστρέφεις ξανά και ξανά, γιατί απλά ξέρεις ότι θα περάσεις πάντα όμορφα! Η
πρώτη φορά που πήγα ήταν κάπου στο 2004. Από τότε μέχρι σήμερα – σχεδόν δέκα χρόνια σχέσης, πλάκα πλάκα –
θυμάμαι να περνάω αμέτρητα βράδια μου εκεί!
Το μαγαζί έχει δύο πρόσωπα: Το
χειμώνα είναι ένα σκοτεινό και επιβλητικό μπαρ, που παρά το μεγάλο του χώρο, το
νιώθεις πολύ ζεστό και οικείο. Αγαπώ την τεράστια μπάρα του, που την «πλάτη» της
στολίζουν μικρά ομοιώματα μανιακών δολοφόνων των πλέον γνωστών θρίλερ! Αλλά και
τα μεγάλα κάδρα που φιλοξενούν γνωστούς ηθοποιούς σε αγαπημένους μας ρόλους
(βλ. Al Pacino – Scarface,
Johnny Depp – Sweeney Todd, κ.ά.). Το
καλοκαίρι οι μοίρες - όπως λέμε με την
παρέα μου – ανεβαίνουν ταράτσα, προσφέροντάς σου θέα από την πλατεία Κεραμεικού
και το εργοστάσιο, μέχρι Ακρόπολη! Εδώ τους τοίχους γεμίζουν εκπληκτικά
graffiti, όσο σκοτεινά επιβάλλεται! Εκτός της μεγάλης μπάρας, η ταράτσα είναι
γεμάτη από σταντ και τραπεζάκια, με αποτέλεσμα να μπορεί να φιλοξενήσει άπειρο κόσμο! Όχι, το αναφέρω αυτό, γιατί ένα από τα στοιχεία που μου αρέσει στο
μαγαζί είναι που ό,τι ώρα κι αν πας, πολύ σύντομα θα βρεις κάπου να κάτσεις. Σημαντικό
στην ηλικία μας – αυτοσαρκασμός φουλ!
Αυτό που δεν αλλάζει όμως –
χειμώνα-καλοκαίρι - είναι ο ροκ χαρακτήρας του μαγαζιού! Στις μοίρες θα ακούσεις από Muse, Black Keys και Arctic
Monkeys, μέχρι Metallica, System of a Down και ACDC. Μάλιστα ο dj θα σου κάνει
προβολή από video clip ορισμένων κομματιών και live εμφανίσεις συγκροτημάτων. Μέχρι
και απόσπασμα ταινίας μπορεί να παρακολουθήσεις – η οποία ταινία βέβαια θα συνδέεται με κάποιο κομμάτι που έπαιξε ή πρόκειται
να παίξει! Θα πιεις το ποτάκι σου (από 6 ευρώ), ή θα ακολουθήσεις τη συνήθη
πρακτική των θαμώνων του μαγαζιού και θα πάρεις ένα χορταστικό ποτήρι μπύρα – ροκάδικο γαρ! Το κοκτέιλ άστο να το
πιεις στα άπειρα κοκτεϊλάδικα που γέμισε η Αθήνα – λες και είχαμε και στο χωριό μας, που θα έλεγε και ο φίλος μου ο
Γιώργος! Αστειεύομαι βεβαίως – βεβαίως. Τα επισκέπτομαι κι εγώ η ίδια πολλές φορές!
Ο κόσμος που θα συναντήσεις στις μοίρες
δεν μπορεί να «μπει» σε κατηγορία. Μου αρέσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν
απευθύνεται αποκλειστικά στους ροκάδες που έχεις στο μυαλό. Θα δεις άτομα όλων
των ηλικιών και αν πας αρκετές φορές, θα συνειδητοποιήσεις ότι ναι μεν υπάρχουν
πιστοί θαμώνες, αλλά κατά κύριο λόγο, ο κόσμος εναλλάσσεται.
Επομένως… if you feel like rockin’, 45 μοίρες is definitely the place to
be!
Hasta la vista (baby!),
Noutsi – rockin’ around the Christmas tree
