"Η δύναμη ν' αλλάζεις"

  

Σήμερα είναι μία πολύ σημαντική μέρα. Είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και η τέλεια ευκαιρία να γνωρίσουμε το ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων), που με αφορμή τη σημερινή ημέρα, διοργάνωσε μία δυναμική καμπάνια ενημέρωσης. Σύνθημά τους: «Η δύναμη να αλλάζεις»! Τι πιο όμορφο από την ανανέωση μίας θετικής αλλαγής, εγώ προσθέτω, αναλύοντας το μικρό μότο! Μπορεί να σου χαρίσει ζωή… κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Ας γνωρίσουμε όμως το Κέντρο που μετράει ήδη 30 χρόνια προσφοράς στην κοινωνία και στον άνθρωπο…

Το ΚΕΘΕΑ είναι το μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στη χώρα μας. Βρίσκεται δίπλα στους χρήστες ουσιών και τις οικογένειές τους από το 1983. Όλες οι υπηρεσίες του παρέχονται δωρεάν και χωρίς λίστες αναμονής. Απευθύνεται επίσης σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα με άλλες μορφές εξάρτησης, όπως το αλκοόλ, ο τζόγος και το διαδίκτυο.

Τα προγράμματά του αντιμετωπίζουν ολοκληρωμένα την εξάρτηση και τα προβλήματα που τη συνοδεύουν, παρέχοντας συμβουλευτική και θεραπεία απεξάρτησης, υποστήριξη της οικογένειας, φροντίδα για θέματα υγείας και νομικές εκκρεμότητες, εκπαίδευση και κατάρτιση, επανένταξη στην κοινωνία και τον κόσμο της εργασίας. Κατά τη διάρκεια δε της θεραπείας δεν χορηγούνται υποκατάστατα ή φάρμακα. Στόχος είναι η πλήρης και σταθερή αποχή από τις ουσίες και η ισότιμη επανένταξη του ατόμου στην κοινωνία.

 

Το ΚΕΘΕΑ εφαρμόζει επίσης προγράμματα πρόληψης και αγωγής υγείας σε εκπαιδευτικές κοινότητες όλων των βαθμίδων, ομάδες υψηλού κινδύνου για χρήση ουσιών και τις τοπικές κοινωνίες. Δραστηριοποιείται μάλιστα και στον τομέα της έρευνας σχετικά με τις εξαρτήσεις.

Με αφορμή λοιπόν τη σημερινή ημέρα διοργάνωσε ανοιχτές εκδηλώσεις, με δωρεάν είσοδο, από τον Έβρο ως την Κρήτη, στήνοντας ενημερωτικά περίπτερα, διανέμοντας ενημερωτικό υλικό, συντονίζοντας δράσεις προσέγγισης χρηστών στο δρόμο, αλλά και ειδικές παρεμβάσεις σε σωφρονιστικά καταστήματα.

Στην πόλη μας, το ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ και το ΚΕΘΕΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (25-27/06/13) παρουσιάζουν εκθέσεις στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στήνουν διαδραστικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, οργανώνουν δρώμενα και ενημερώνουν για τις ανάγκες της κοινωνίας για απεξάρτηση και επανένταξη την εποχή της κρίσης. (Ώρες λειτουργίας: 6μμ -12 τα μεσάνυχτα και μόνο για τις 26/6 και το πρωί 11πμ-1μμ. ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.)

Στις 26 Ιουνίου μάλιστα θα πραγματοποιηθεί και συναυλία για την ενίσχυση του ΚΕΘΕΑ και του 18ΑΝΩ με την αφιλοκερδή συμμετοχή των: Θανάση Αλευρά, Ηρώ, Θέμη Καραμουρατίδη, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Φιλοθέη Μωρίκη, Onirama, Τάνια Τσανακλίδου και Μιχάλη Χατζηγιάννη, καθώς και των συγκροτημάτων των προγραμμάτων απεξάρτησης ΚΕΘΕΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ, ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ και 18ΑΝΩ. (ώρα έναρξης 9.00 μ.μ. – Είσοδος: 5€).

Στο Ίλιον δε, στο Πάρκο «Αντώνη Τρίτση» από 26-28/06/13, το ΚΕΘΕΑ ΕΞΕΛΙΞΙΣ και το ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, σε συνεργασία με το Κέντρο Πρόληψης Φαέθων και τους Δήμους Ιλίου, Αγ. Αναργύρων και Πετρούπολης , πραγματοποιούν τριήμερες εκδηλώσεις που θα περιλαμβάνουν ενημερωτικά περίπτερα, εκθέσεις (φωτογραφίας, ζωγραφικής κ.ά.), παρουσίαση του βιβλίου «Μαγειρικές εντός…» και διανομή ενημερωτικού υλικού. (Ώρες λειτουργίας: 5μμ-11μμ.)

Τέλος, στην Πλατεία Λαού, στο Κερατσίνι από 2-4/07/13 το ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ-ΕΞΑΝΤΑΣ διοργανώνει τριήμερες εκδηλώσεις με την Κινητή του Μονάδα Ενημέρωσης. Θα λειτουργήσει ενημερωτικό περίπτερο, θα γίνει συντήρηση της παιδικής χαράς της Πλατείας από τα μέλη της Μονάδας Έγκαιρης και Κοινοτικής Παρέμβασης και θα διοργανωθούν διαδραστικά παιχνίδια. (Ώρες λειτουργίας: 11πμ-8μμ.)

Το συμβουλευτικό Κέντρο ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ-ΕΞΑΝΤΑΣ (Ανδρούτσου 63, Πειραιάς) θα παραμείνει ανοιχτό στις 26/6 από το πρωί ως τις 22.00, με στόχο την υποδοχή και φροντίδα νέων χρηστών. Happening με τη συμμετοχή του μουσικού συγκροτήματος της Επανένταξης τις βραδινές ώρες.

Μπες στην ιστοσελίδα http://www.kethea.gr/el-gr/home.aspx και ενημερώσου… μας αφορά όλους! Μάθε την αλήθεια γύρω από τις εξαρτήσεις, την πρόληψη, τη θεραπεία και βρες και τον τρόπο που εσύ μπορείς να βοηθήσεις! Γιατί όπως λένε και στο ΚΕΘΑ… Χρέος μας η ζωή!!

 

Hasta la próxima,

Νούτσι

 

 

Urban story

Μπορεί γενικά να αρέσκομαι στο να ανακαλύπτω μαγαζιά, αλλά κατά βάθος αγαπώ τα στέκια και πάντα φροντίζω να έχω! Όταν λοιπόν θέλω να μείνω στα «πέριξ», όταν θέλω να πιω ένα καφεδάκι με φίλους Κυριακή μεσημέρι… ή τις καθημερινές που γουστάρω ένα ωραίο αλλά σύντομο ποτό, θα προτιμήσω την «πεπατημένη».

Θα με βρεις συνήθως στο URBAN στου Ζωγράφου (Ούλωφ Πάλμε 48). Είναι ένας σχετικά νέος χώρος με industrial αισθητική στο εσωτερικό, μικρά τραπεζάκια στο εξωτερικό και ομολογουμένως, πολλά ενδιαφέροντα διακοσμητικά στοιχεία. Προσωπικά λατρεύω τον καναπέ με ύφασμα τη σημαία της Μεγάλης Βρετανίας! Η μουσική που θα ακούσεις, κινείται κυρίως μεταξύ soul, jazz και funk. Χαρούμενο προσωπικό, ωραίος κόσμος και συχνά live συνθέτουν ένα ιδανικό σκηνικό για να κάνεις αυτό το μαγαζί στέκι!

Το πρωί θα πιείς ωραίο καφέ, φρέσκους φυσικούς χυμούς με φρουτάκια να μοστράρουν για ντεκόρ, ενώ διαθέτει και μία πολύ καλή ποικιλία από τσάι! Το μαγαζί σερβίρει δε και ορισμένα πολύ περιποιημένα πιάτα… σε περίπτωση που γουργουρίσει κάποιο στομάχι!! Το βράδυ ο Γιάννης θα αναλάβει να σου ετοιμάσει ποτάκι ή κοκτέιλ! Σου προτείνω το δεύτερο. Μη ντραπείς να ρωτήσεις την άποψή του! Έχει πάντα να σου προτείνει κάτι καλό και καινούργιο! Αν κάτσεις δε και στη μπάρα, θα σου σερβίρει σίγουρα κάποιο περίεργο σφηνάκι! Ό,τι κι αν αποφασίσεις να παραγγείλεις πάντως, θα συνοδεύεται πάντα από κάτι νόστιμο! Ειδικά για τα ποτά, οι βοηθοί της κουζίνας ετοιμάζουν διάφορα μικρά και ευφάνταστα μεζεδάκια (τα γνωστά μπινελίκια δηλαδή!), από φρουτοσαλάτες με σαντιγί, μέχρι αλμυρά tapas και καναπεδάκια.

Το Urban διαφέρει σε μία περιοχή που το είχε πολύ ανάγκη. Γιατί, βλέπεις… ενώ είναι φουλ στη νεολαία - λόγω πανεπιστημίων και πολυτεχνείου - δεν κατάφερε ποτέ να τους κρατήσει στου Ζωγράφου! Να που το σκηνικό αλλάζει και γιατί όχι… Μένουμε Ζωγράφου!!

 

Hasta la próxima,

Νούτσι.

Born to die

 «Εκείνη την ημέρα είχε φροντίσει να έχει μπόλικη δουλειά στο γραφείο. Γυρνώντας, πέρασε και από το σπίτι μιας φίλης, προκειμένου να καθυστερήσει ακόμη περισσότερο την επιστροφή της. Γέμισε με δεκάδες εκκρεμότητες το κεφάλι της, ώστε να το κρατήσει απασχολημένο. Μάταια. Ήταν παραμονή της Παναγιάς και το μυαλό επαναστατούσε σε όποια αντίθετη εντολή κι αν του έδινε. Λες και είχε έρθει σε κάποια κρυφή συμφωνία προδοσίας με την καρδιά, παρά τη θέλησή της… Ποια ήταν όμως τελικά η θέλησή της; Μέχρι και η ίδια είχε μπερδευτεί…

Όταν λοιπόν - μη μπορώντας να το αποφεύγει για πάντα - επέστρεψε τελικά στο διαμέρισμά της, πέταξε τα παπούτσια της, ξάπλωσε στο κρεβάτι της και αποφάσισε να παραδοθεί στις αναμνήσεις που είχαν αρχίσει κιόλας να κατακλύζουν κάθε κύτταρο του εγκεφάλου της…

Ήταν ένα βράδυ 15Αύγουστου, με την πανσέληνο να συμπληρώνει το ειδυλλιακό σκηνικό, όταν οι ζωές τους ενώθηκαν, λες και πρωταγωνιστούσαν σε κάποιο γαλλικό φιλμ… από αυτά που πραγματεύονται τον έρωτα. Ναι, σίγουρα ο έρωτας ήταν το επίκεντρο. Είχαν ξεμείνει στη μεγαλούπολη, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, σα να ήταν γραφτό να συναντηθούν. Εκείνο το μοιραίο βράδυ συναντήθηκαν βλέμματα, επιθυμίες, αισθήματα… συναντήθηκαν ψυχές.

Χρειάστηκαν λίγα λεπτά, μερικές ματιές, κάποια αμήχανα, αλλά γεμάτα νόημα χαμόγελα και τα νήματα της ζωής τους μπλέχτηκαν… σαν άλλος γόρδιος δεσμός.

Ήταν που είχε πείσει τον εαυτό της ότι ο έρωτας ήταν μία παραίσθηση, ένα υπερεκτιμημένο συναίσθημα της εφηβείας, μία παρωδία που δεν αρμόζει στη ζωή κανενός ενήλικου και λογικού ανθρώπου. Ήταν που για χρόνια την είχε αφήσει ανενόχλητη, έρμαιο  μιας τετράγωνης λογικής, μιας κοσμοθεωρίας που στα σύνορά της δεν υπήρχε χώρος για ρομαντισμούς. Ήταν βέβαιη ότι δεν πρόκειται να νιώσει κάτι παρόμοιο ποτέ ξανά. Το είχε θάψει, βλέπεις, από καιρό μαζί με αναμνήσεις προηγούμενων χρόνων…

Εκείνο το βράδυ, εκείνος ο παντελώς άγνωστος, με το αινιγματικό χαμόγελο και τα μάτια που τη μαγνήτιζαν ακόμα και όταν δεν τα κοιτούσε, ήρθε στη ζωή της σίγουρα με ένα σκοπό. Να της ταρακουνήσει το μικρόκοσμό της, να της ισοπεδώσει ό,τι πίστευε, κάθε συμπέρασμα στο οποίο επιμελώς είχε καταλήξει.

Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο. Ο έρωτας τελικά υπήρχε. Δεν ήταν θέμα ηλικίας, ούτε εμπειριών. Δεν ήταν καν θέμα ωριμότητας. Ήταν εκεί. Μπροστά της. Της μιλούσε και τη μάγευε. Την άγγιζε και την έκανε να τρέμει. Την κοιτούσε στα μάτια και την έκανε νιώθει μοναδική. Την είχε κερδίσει ολοκληρωτικά. Ξυπνούσε και κοιμόταν με τη σκέψη του. Ζούσε για να τον δει και τον έβλεπε για να ζει.

Οι λίγες εβδομάδες που ακολούθησαν ήταν ό,τι πιο γεμάτο είχε ζήσει. Ο χρόνος δεν έχει σημασία στον έρωτα βλέπεις. Έζησε με πάθος κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, ακόμη και εκείνα που δεν τους έβρισκαν μαζί. Πάντα πίστευε άλλωστε ότι ο έρωτας είναι κάτι που βιώνει ο καθένας μόνος του. Πρόκειται, έλεγε, για μία εσωτερική, εγωκεντρική ανάγκη να εξωτερικεύσεις συναισθήματα που κρύβεις μέσα σου, χωρίς αυτό να αφορά πάντα τον παραλήπτη.

Η λογική χάθηκε και μαζί της πήρε όρκους, συμπεράσματα και πεποιθήσεις χρόνων. Τόσο χρειάζεται τελικά για να συμβεί. Όπως και τόσο ακριβώς χρειάζεται για να χάσει την ορμή του, να ξεθωριάσει … να σβήσει. Έτσι όπως τον γνώρισε, έτσι αιφνίδια όπως εισέβαλλε στη ζωή της… έτσι και αποχώρησε. Και όπως δυο ψυχές ανοίχτηκαν και δυο ζωές ενώθηκαν, από τη μια στιγμή στην άλλη, έτσι και πάλι πληγώθηκαν, κλείστηκαν και επέστρεψαν στην «ασφάλεια» της γνώριμης μοναχικής ζωής τους. Η πορεία φαντάζει προδιαγεγραμμένη, σκέφτηκε, και κυκλική. Παρότι όμως τη γνωρίζουμε, σα να την ξεχνάμε ξανά και ξανά! Όχι, αυτή τη φορά δεν θα επέστρεφε στους ίδιους όρκους και τα ίδια συμπεράσματα. Χαμογέλασε και έσβησε το φως πλάι στο κομοδίνο της. Προτιμούσε το σκοτάδι από τις σκιές…»

Αρκεί μία στιγμή στη ζωή μας για να μας ανατρέψει ό,τι με πάθος πρεσβεύαμε μέχρι και ένα λεπτό πριν. Αυτός είναι ο έρωτας. Απρόβλεπτος, ανατρεπτικός, καθηλωτικός… Αναρωτιέμαι… υπάρχει κάτι πιο όμορφο στη ζωή αυτή;

Hasta la próxima,

Noutsi

Υ.Γ. «… Η αγάπη που νιώθει η ψυχή, όταν δεν είναι οπλισμένη αλλά κινείται από τη θέρμη, σύντομα καταρρέει ή δημιουργεί σύγχυση. Ω, η αγάπη έχει ποικίλες ιδιότητες. Πρώτα η ψυχή ημερεύει, έπειτα αρρωσταίνει…» Ουμπέρτο Έκο, «Το όνομα του ρόδου», 1980.

Covers to talk about… (No#2)

Αυτή τη φορά λέω να ασχοληθούμε με διασκευές αποκλειστικά από ελληνικά γκρουπ. Και γιατί όχι δηλαδή; Υλικό υπάρχει και μάλιστα άριστο! Δεν ξέρω αν το παθαίνεις κι εσύ, αλλά προσωπικά, δεν είναι λίγες οι φορές που ακούω κάτι, το λατρεύω και μένω άφωνη όταν μαθαίνω ότι είναι δουλειά κάποιου ελληνικού συγκροτήματος… Δώσε βάση λοιπόν και άκου!

Οι νεαροί αλλά –τόσα- πολλά υποσχόμενοι Rosebleed, δίνουν μία άλλη διάσταση στο “Blue Velvet”  των The Clovers, το οποίο πληροφοριακά συνδέεται και με την ομότιτλη ταινία του David Lynch.

Οι αγαπημένοι μου Cyanna τραγουδάνε live το “Ring of Fire” του αγαπημένου μου Johnny Cash… Εύγε! Το αποτέλεσμα είναι απλά super…

 

Χαρακτηριστικό τους η εκρηκτική σκηνική παρουσία! Αν δεν τους έχεις δει ήδη, κανόνισέ το… θα τραγουδήσεις και θα χορέψεις με την ψυχή σου και γενικά θα νιώσεις και πάλι παιδί! Είναι οι Burger Project και το “Take My Breath Away” των Berlin, που επίσης ακούσαμε σε ταινία και συγκεκριμένα στο “Top Gun”…



 

Οι υπέροχοι Raining Pleasure διασκευάζουν το γλυκό “Dancing Queen” των ABBA. Αναρωτιέμαι… υπάρχει γυναίκα που να μην της αρέσει αυτό το κομμάτι; Τη διασκευή συναντάμε επίσης σε ταινία, ελληνική αυτή τη φορά, το “Hardcore”…

Hasta la próxima,

Νούτσι