Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα
έντυπο διαφορετικό από τα καθιερωμένα. «Ο
Τύπος του Δρόμου» έγραφε ο τίτλος. Ήταν μόλις το δεύτερο τεύχος του και απ’
ότι διάβασα ανήκε στη Μ.Κ.Ο. «Κλίμακα»,
φορέα Ανάπτυξης Ανθρώπινου και Κοινωνικού Κεφαλαίου για την αντιμετώπιση του
κοινωνικού αποκλεισμού. Πέραν όμως του εκδότη, μου τράβηξε την προσοχή και η
συχνότητα της έκδοσης (15νθήμερη γαρ…). «Τι θέματα μπορεί να προκύπτουν ανά δύο
εβδομάδες, ώστε να γεμίσουν ένα τέτοιο έντυπο; Πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχουν;
Μπορεί άραγε να έχει στάνταρντ αναγνώστες;»
Το άνοιξα, πάραυτα, ψάχνοντας (με
μια μικρή δυσπιστία, ομολογώ) να βρω τις απαντήσεις που έψαχνα. Η περιέργειά
μου άρχισε να ικανοποιείται ήδη από το “editorial” που υπογράφει η Ευδοκία Πρασίνου (επιμελήτρια ύλης). Η «Κλίμακα», γράφει, δημιούργησε τον «τύπο του δρόμου» με απώτερο σκοπό την
ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, αλλά (και αυτό το κομμάτι μου άρεσε πολύ που
το διάβασα!), πρωτίστως, της πολιτείας. Εξηγεί
μάλιστα ότι θα είναι μία πλατφόρμα
διαλόγου όσων επιθυμούν να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία, αλλά και ο δρόμος που θα οδηγήσει, όπως
χαρακτηριστικά περιγράφει, τους άστεγους
τύπους στην επανένταξή τους στην κοινωνία. Γιατί κανείς άνθρωπος δεν αξίζει να είναι
μια ζωή συνοδοιπόρος της στέρησης, του κινδύνου και της φτώχειας! Μάλιστα,
κλείνει το κείμενό της, δανειζόμενη από τον Jose Antonio Abreu, την εξής πεποίθηση: «όσο πιο φτωχοί είμαστε, τόσο πιο αντάξιοι
είμαστε σε αυτά τα μεγάλα, τα υψηλά επίπεδα ποιότητας και κουλτούρας».
Οκ… ήταν αρκετό ώστε να συνεχίσω
να διαβάζω! Οι σελίδες που ακολούθησαν με διαφώτισαν πλήρως γύρω από το
κοινωνικό έργο και τις δράσεις του οργανισμού, ενώ ταυτόχρονα, ενημερώθηκα για
θέματα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, όπως το trafficking και προβληματίστηκα
διαβάζοντας στο «ιστορικό αποτύπωμα των αστέγων» ότι «η ιστορία των αστέγων θα μπορούσε να είναι η ιστορία των κρατών τους,
η ιστορία των πολιτισμών τους, των κοινωνιών τους και των συστημάτων τους».
(Αλήθεια, τι θα έγραφε η δική μας ιστορία; δεν τολμώ ούτε να το σκεφτώ
παραπέρα…).
Η εφημερίδα φέρει και ένα πολύ
«φρέσκο» ένθετο, το «Καλειδοσκόπιο», φοιτητικό περιοδικό, όπως το περιγράφουν
οι ειδήμονες, που φιλοξενεί μικρά άρθρα με ποικίλη θεματολογία. Στο τέλος δε,
οι συντάκτες, μοιράζονται με τους αναγνώστες διάφορα μικρά «μυστικά»!
Προσωπικά, το μόνο που έχω να πω
είναι ένα μεγάλο εύγε στο ανθρώπινο δυναμικό της «Κλίμακας» για την
προσπάθεια, την όρεξη και κυρίως… την όρεξη για προσπάθεια!
Υ.Γ. 2: Κάθε Σάββατο βράδυ, η
«Κλίμακα» βάζει το μεζέ και τα ποτά και εμείς ό,τι έχουμε ευχαρίστηση στον
κουμπαρά της! Το «γλέντι» στήνεται στο Κέντρο Στήριξης Αστέγων (Κωνσταντινουπόλεως
30, Κεραμεικός) και μπορείς να κρατήσεις θέσεις με ένα τηλεφώνημα στο
210-34.10.462!
Υ.Γ. 3: Είναι ιδέα μου ή κάτι
έχει αλλάξει στον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα; Η γενιά μας μου έχει
δημιουργήσει προσδοκίες. Ελπίζω να μη με απογοητεύσει…
¡Viva la revolución!
Hasta la proxima,*Νούτσι*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου