Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Και ο λαγός τρελάθηκε (;)


Πολύς ντόρος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό για τα Πετράλωνα και όχι άδικα θα προσθέσω εγώ με τη σειρά μου. Διατηρώντας τα χαρακτηριστικά μιας γειτονιάς βγαλμένη από άλλη εποχή, είναι αυτό που λέμε κέντρο-απόκεντρο. Καθώς λοιπόν τα μαγαζιά ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και ενώ θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για το νέο χιπ της εποχής, ο κόσμος που θα δεις να κυκλοφορεί είναι νεαρής ηλικίας και δεν έχει καμία σχέση με το «στημένο» κόσμο άλλων δημοφιλών περιοχών.
Μεταξύ των πολλών επιλογών που προσφέρει η περιοχή, ο «Σαλός Λαγός» στην οδό Τρώων  (& Αιολέων γωνία) είναι ίσως η πλέον αξιοσημείωτη! Ένα μικρό μαγαζί που ο εσωτερικός του χώρος θα σου θυμίσει κάτι από φοιτητικό καφενείο. Με μία πιο προσεκτική ματιά όμως, θα διαπιστώσεις ότι η διακόσμηση είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, ενώ το στοιχείο της τέχνης δε λείπει από το χώρο.
Η αλήθεια είναι ότι πάει καιρός από την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το «λαγό» και από τότε καθιερώθηκε, αυτομάτως, ως στέκι. (Εδώ κολλάει το «λαγός τη φτέρη κούναγε, κακό του κεφαλιού του!) Με κέρδισε τόσο ο ζεστός χώρος, όσο και οι εκπληκτικές γεύσεις. Ειλικρινά δε θυμάμαι να έχω δοκιμάσει κάποιο πιάτο που να μην ήταν καλό. Παρόλα αυτά, στα must θα έβαζα το «μπουκιά και συχώριο» χουνκιάρ μπεγιεντί και το εξαιρετικό ρακόμελο! Το χοιρινό κότσι είναι επίσης ένα από τα δυνατά χαρτιά του μαγαζιού (αν και για να είμαστε δίκαιοι, έχω ακούσει ότι κάποιες φορές τυχαίνει να μην είναι τόσο νόστιμο…), ενώ η σαλάτα «σαλός λαγός» ξεφεύγει από την κλασική συνταγή σαλάτας-υπερπαραγωγή (βλ. ρόκα, παρμεζάνα, κοτόπουλο, μέλι, βινεγκρέτ κλπ! Μη μου πεις ότι δεν την έχεις φάει εκατομμύρια φορές;!).
Το στοιχείο όμως που κάνει το μαγαζί αυτό τόσο ξεχωριστό, ώστε να έχει φανατικούς θαμώνες, είναι οι ιδιαίτερα χαμηλές τιμές. Οι μερίδες είναι σχετικά μικρές (τύπου μεζέ), ωστόσο, σου δίνουν τη δυνατότητα να δοκιμάσεις μία μεγάλη ποικιλία διαφορετικών πιάτων. Προσωπικά, δεν έχω πληρώσει ποτέ παραπάνω από 15 €.
Ένα είναι το σίγουρο με το «λαγό»… θα σε τρελάνει!!
Υ.Γ. Προτείνω να διαλέξεις μία μέρα εκτός Σαββατοκύριακου για να το επισκεφτείς, καθώς η περίπτωση να μη βρεις κενό τραπέζι είναι μεγάλη. Και αν τελικά βρεις, θα πρέπει να «δεχτείς» τη βαβούρα στη σάλα και την καθυστέρηση στην εξυπηρέτηση.
Hasta la proxima,
*Νούτσι*
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου